Bric à Brac

-

Laatst heb ik een life oprtreden van de Vlaamse bard Willem Vermandere bijgewoond. De jaren tellen al wel bij hem, maar daar is nauwelijks iets van te merken op het podium. Zijn autobigrafische en filosofisch getinte teksten doen er toe, al is het Vlaams voor een Hollander soms lastig te verstaan. Eén tekst wil ik graag toelichten. Het heeft de titel ‘Bric à Brac’, dat beteteent zoveel als ‘overal vandaan gesleept’. Het gaat dan om een verzameling kleine dingen die niets met elkaar te maken hebben.
In zijn tekst noemt Vermande paarsgewijs een groot aantal begrippen. De woorparen hebben allen gemeenschappelijk dat ze sterk met elkaar verbonden zijn, maar ook ver van elkaar verwijderd. Ze zijn onder de noemer te plaatsen van de uitdrukking: ‘Het gaat niet om knikkers maar om het spel.

De tekst luidt als volgt:

‘t is niet den auto, ‘t is de reis
niet de tafel, ‘t is de spijs
niet den oven, ‘t is de koek
niet het meubel, ‘t is het boek
niet de potten, ‘t is de pap
niet het lopen, ‘t is de stap
niet de letters, ‘t is ‘t gedicht
niet de lampe, ‘t is het licht

‘t is niet den baksteen, ‘t is het huis
niet de muren, ‘t is de kluis
niet de netten, ‘t is de vis
niet het afscheid, ‘t is ‘t gemis
niet het werken, ‘t is ‘t geduld
niet de straffe, ‘t is de schuld
niet de noten, ‘t is het lied
niet de rijmen, ‘t is ’t verdriet

‘t is niet ‘t verlangen, ‘t is den drang
niet de tonen, ‘t is ‘t gezang
niet het schrijven, ‘t is het woord
niet het contract, ‘t is het akkoord
niet het getokkel, ‘t is de sfeer
niet het zingen, ‘t is het zeer
niet het koren, ‘t is het brood
niet het heimwee, ‘t is de nood

‘t is niet den akker, ‘t is het graan
niet het ziek zijn, ‘t is ‘t vergaan
niet de bloemen, ‘t is den bloei
niet de regen, ‘t is de groei
niet de mane, ‘t is de nacht
niet de zunne, ’t is de kracht
niet de stove, ‘t is het vuur
niet de winter, ‘t is den duur

‘t is niet ‘t geroddel, ‘t is de smaad
niet den oorlog, ‘t is de haat
niet de hoogmoed, ‘t is de schroom
niet de plannen, ‘t is den droom
niet het reisdoel, ‘t is de weg
niet het gelijk, ‘t is ‘t overleg
niet de bergen, ‘t is de kloof
niet de dogma’s, ‘t is ’t geloof

dit is geen lied, ‘t is hakketak
dit is geen verhaal, ‘t is bric à brac
‘t is al geknipt, ‘t is al gelijmd
‘t is al geplakt, ‘t is al gerijmd
‘t zijn niet de regels, ‘t is het spel
niet het scheiden, ‘t is ‘t vaarwel
niet van buiten, ‘t is intern,
niet de voorkant, ‘t is de kern.

Willem Vermandere.

Toen ik het hem hoorde zingen dacht ik: ‘Willem, je hebt gelijk’. Hij zou het eigenlijk na de troonrede in de Ridderzaal hebben moeten zingen.

P.S.  Ik zou één ding aan het lied willen toevoegen: ’t Is niet de Cito-score, ’t is het kind!

Op 17 april 2012 zong Willem Vermandere het lied in de uitzending 'Reyers laat'. Het is hier te beluisteren: https://www.youtube.com/watch?v=iadRR4s3UuM

                                


Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Ode aan meneer Kip

-
Afbeelding
Ik breng hier een eerbetoon aan Leen Kip. Wie was Leen Kip? Laat ik hem hier aan de vergetelheid ontrukken. (Overigens; elke oud leerling van de Dacosta Kweekschool te Bloemendaal van mijn generatie, maar ook jongeren herinneren zich ‘meneer Kip). Meneer Kip gaf Nederlands en Wiskunde (rekendidactiek) Als hij voor wiskunde kwam, zei hij dat hij ook wat beunhaasde in taal, vice versa. Meneer Kip was briljant. Klein van stuk, de stropdas fout geknoopt, verward haar. Als je je de Amerikaanse detectiveserie Columbo (Peter Falk) nog herinnert, daar deed hij mij aan denken. Hij sliep vier uur per nacht. Dat kwam zo: in de liefde was hij even chaotisch als hij oogde, dus hij moest – om aan alimentatieplichten te voldoen – behoorlijk aan de bak en met correctie was dat intensief. Of hij ook lessen voorbereidde? Ik krijg de indruk van niet, want als hij het lokaal binnen kwam wierp hij een blik op het dictaat van iemand die dat al had klaarliggen, streek zich door het haar en stak van wal. Va...
Meer lezen

Open dag, ja leuk!!!

-
Afbeelding
‘Dat is toch leuk!’ wordt je vaak toegevoegd. Valt het je ook op hoe vaak derden beslissen wat jij eventueel leuk zou moeten vinden.’Leuk’ kan ook vervangen worden door lekker, mooi, vreselijk of een ander waardeoordeel. Als iemand helemaal weg is van een idee, is de neiging om dit ook voor anderen zo in te kleuren groot. Heel het politiek bedrijf stoelt erop. ‘Onze partij ziet echt hoe het in de samenleving moet'. Binnen de psychologie staat dit verschijnsel bekend als inclusief denken. Het leidt tot taferelen als in het T.V. programma ‘Groeten uit de rimboe’, waarin de inboorlingen het beste van het beste wat ze te bieden hebben aan hun westerse gasten voorzetten, die er vol afgrijzen naar kijken. Op macro niveau leidt het tot leiders die het adagium:   ‘Ik denk voor u allen’, hanteren. Ik kwam hierop toen ik in het winkelcentrum een oud collega ontmoette. We maakten een praatje, ik informeerde naar het wel en wee van school. Ze vertelde mij, dat de volgende dag op alle sch...
Meer lezen

Waarheid en werkelijkheid 2

-
DE HERSENEN VAN VROUWEN  ‘ Bij alle vergelijkingen die hij van groepen maakte heeft Broca de meeste informatie verzameld over de hersenen van vrouwen, in ieder geval meer dan van mannen. Men neemt namelijk aan dat die gemakkelijker verkrijgbaar was. Broca had niets tegen vrouwen’. [Dit is een interessante opmerking; vaak komt achter de opmerking ik heb niets tegen: ‘ ..., maar …’ ] ’Minderwaardige’  groepen zijn in de algemene theorie van het biologisch determinisme onderling verwisselbaar. Ze worden voortdurend naast elkaar geplaatst en elke kan de plaats innemen van elk van de andere. Men gaat er immers in het algemeen vanuit dat de samenleving de natuur volgt en dat de sociale klassen een weerspiegeling zijn van aangeboren waarden. Zo schreef de Duitse antropoloog E. Huschke in 1854: ’Negerhersenen hebben een soort ruggenmerg dat bij kinderen en vrouwen wordt aangetroffen en lijken bovendien op het type hersenen dat bij de hoger ontwikkelde apen wordt aangetroffen’ (in Mall...
Meer lezen