Boekje!
Meneer Pilon was een keurige verschijning. Immer gekleed in blauwe blazer en grijze pantalon en nooit zonder stropdas. Hij doceerde pedagogiek op de kweekschool waar ik studeerde. Dat deed hij aan de hand van aantekeningen in een zeer precies handschrift. Ook het bordwerk blonk uit in verzorgdheid; een voorbeeld voor ons allen. Slechts één maal heb ik hem op een frivoliteit betrapt; het vertellen van een anekdote: Een oude, zeer ervaren onderwijzer, hanteerde als ordemiddel een boekje. Dat lag in een kast achter in de klas. Ernaast lag een potlood met scherpe punt. Bij de geringste ordeverstoring of wat daar op leek, begaf hij zich naar de kast; nee, hij hoefde alleen maar in de richting ervan te kijken, of het onheil was in de kiem gesmoord. Want de schande dat je naam door de meester in het boekje werd geschreven was niet te overzien.De jonge kwekeling (stagiaire)die bij hem in de klas was had daar vol bewondering kennis van genomen. Toen hij, eenmaal afgestudeerd was en de s