Boeren, burgers en buitenlui!
In IJmuiden, mijn geboorteplaats, brak één keer per jaar in september kermis uit. Dat oefende op mij, als aankomend puber een enorme aantrekkingskracht uit. Het begon al op woensdag tijdens de opbouwwerkzaamheden. Mannen waren in de weer met houten blokken om de ondergrond van hun spul waterpas te krijgen. Hunkerend zag ik uit naar waar alles zou komen te staan. En het was er weer allemaal, de botsauto’s, de zweef, de gokkasten, het enveloppe-trekken, de swing-mill, de suikerspin, de rups, de snoepkraam en de steile wand. Die steile wand was bijzonder. Binnen in de tent stond een enorme houten cylinder, waar motorrijders de zwaartekracht leken te tarten, door in de rondte rijdend tot bovenaan te geraken. Wist ik veel van middelpuntsvliedende kracht. Geheel zonder risico was het niet en na de voorstelling werd het publiek dan ook opgeroepen een financiële bijdrage over de rand te kieperen, want geen enkele verzekering durfde hun risico te dekken. Maar het mooist van deze attractie was