Chronocentrisme
‘Ach, waar is zij gebleven, die goede oude tijd'. ‘Chronocentrisme’ Term voor het het geloof in het historische belang van het heden , voor het verschijnsel dat elke generatie zichzelf telkens opnieuw als cruciaal en uniek draaipunt ziet tussen heden, verleden en toekomst. Dat het tijdgewricht waarin men leeft uniek is en voorop staat, dat andere periodes verbleken in vergelijking tot het heden. ,’ * zo luidt een definitie van dit verschijnsel. Het is een boeiend verschijnsel, waar we allemaal wel een tikje van hebben meegekregen. Het komt er, kort door de bocht op neer, dat de eigen geleefde actualiteit als referentiepunt geldt voor alle tijden. Omdat elk individu slechts één actualiteit ervaart, kan het gebeuren dat die een universeel karakter toegedicht gaat krijgen. Dat leidt dan tot uitspraken als: ‘Wat er nú gebeurt, daar kan en zal geen enkele andere tijd tegenop kunnen, zowel positief als negatief. Ik neem je in gedachten mee naar een eeuw geleden; 1924. De Eers...