Het Hawthorn effect
Het management van de ‘Western Electric Company’ te Hawthorne (V.S) wilde in de jaren 20 van de vorige eeuw de productiviteit van haar werknemers opvoeren. De onderzoekers deden onderzoek naar de effecten van beloning en werkomstandigheden op het functioneren van werknemers.
‘Deze onderzoeken toonden duidelijk aan dat het rendement van arbeiders verbeterde wanneer er een willekeurige verandering in de werkomgeving of het werkproces plaatsvcond – dit soort verbetering, dat nu bekend staat als het Hawthorne-effect, is gewoonweg het gevolg van het feit dat mensen harder hun best gaan doen als ze weten dat ze worden geobserveerd….. zolang er maar managers bijstonden om de resultaten vast te leggen’[1]. Psychologen hebben dit verschijnsel verklaard door te stellen, dat als een individu weet dat erop hem gelet wordt, gewenst gedrag gaat vertonen. Daarom surveilleert de politie in onopvallende auto’s, daarom zal de pestkop tijdens het speelkwartier, wanneer je eens gericht gaat observeren, zich voorbeeldig gedragen.
‘D’ en ‘E’ scores op CITO-toetsen, maar ook ‘lage C’ s (hoge ‘C’ s vind je meer bij operazangeressen) geven aanleiding voor het opstellen van een handelingsplan, liefst SMART geformuleerd. De uitvoering van het handelingsplan vindt doorgaans plaats in een groepje of individueel. In ieder geval, het kind met een handelingsplan krijgt extra aandacht. Dat dat het resultaat positief beïnvloedt, hoeft niet eens aan de inhoud van het plan te liggen, maar slechts aan die extra aandacht wegens het voornoemde effect. De inhoud van het plan is eigenlijk niet zo belangrijk, als je zonder plan dezelfde leerlingen apart neemt en helpt met het reguliere programma bereik je ook effect. Het is natuurlijk het mooist om wel een plan op papier te hebben om je succes te presenteren! Maar dit effect, en dat is het leuke, treedt ook op als je strategisch positie kiest in de klas. Alleen al het feit dat je luid en duidelijk zichtbaar bent en oogcontact hebt doet wonderen. ‘Ad hoc ergo propter hoc’ (de neiging een causaal verband aan te nemen tussen twee verschijnselen die tegelijk optreden) doet de rest. Je kunt een ieder die erom vraagt van je succes vertellen.
Maar, zou dit effect ook op teamniveau kunnen optreden? Als na een inspectiebezoek het hele team de focus op rekenen richt, kun je er gif op innemen dat er ‘verbetering’ optreedt. Er is een nadeel; het Hawthorn effect ebt weg als er gewenning optreedt. Dus, wat afwisseling kan geen kwaad. De leerlingen een andere plek geven kan het effect al veroorzaken. En de start van een nieuw schooljaar is de ultieme motivationele boost. Het is de gelegenheid bij uitstek om positieve krachten op te roepen en te consolideren. Dit laatste is weleens lastig. Vaak heb ikzelf ervaren dat de aanvankelijk zo leuke groep na de herfstvakantie toch barstjes ging vertonen. Het juist hanteren van het Hawthorn effect levert veel op. Misschien wel meer dan de meest uitgekiende handelingsplannen, maar ja, maak dat maar eens hard!
P.S.
Maak van het toeval de planning!
[1] De wet van de stimulerende wanorde (71) – David Freedman/Eric Abrahamson.
Mouria 2007 – ISBN978-90-458-5162-4
Reacties
Een reactie posten