SPROOKJE 1

-


Er was eens een bos dat bewoond werd door heel bijzondere vlinders. Zij leefden in een zeer doorontwikkelde, hoogst complexe samenleving min of meer in vrede met elkaar. De volwassen vlinders vlogen elke dag uit om nectar te verzamelen.  De flora was zo bont en divers dat de nectar die geproduceerd werd tot bossenver geroemd werd.
Geen wonder dat de economie tot grote bloei kwam.  Dat ging heel lang goed. Totdat uit verre oostelijke bossen nectar werd verspreid die meer opbracht dan de eigen. De vlinderregering zat er danig mee. Geleerde vlinders trachtten nog betere melanges samen te stellen, maar het tij leek niet te keren. ‘Dat komt’,  zei de minister van rupszaken, madame Butterfly, ‘omdat onze rupsen niet goed worden opgeleid'. Bosoverstijgende onderzoekresultaten werden geanalyseerd en ja hoor, daar had je het al! De gemiddelde tijd van uit het ei kruipen tot verpoppen lag 17 procent lager.
Het lek leek boven. ‘Als wij nu inzetten op een snellere metamorfose, kunnen wij derde worden op de bossenlijst’ orakelde madame.
Rupskundigen vormden commissies en namen het onderzoek drastisch ter hand. De adviezen en veranderingen waren niet van de – of juist wel van lucht. Nauwelijks was een proef met ander bladvoer uitgevoerd, of er moest meer, of juist minder, zonlicht toegelaten worden. De rupsen werden gemeten,gewogen en doorgelicht. Leerkrachten moesten een POP ontwikkelen. Aanvankelijk dachten ze nog aan een leerling, maar het bleek toch om een ‘Persoonlijk Ontwikkelings Plan’ te gaan. Soms was er een seizoen dat de rupsen gemiddeld inderdaad een fractie sneller ontpopten dan in belendende, qua populatie, vergelijkbare populaties. Dan was het gejuich op het departement van rupszaken niet van de lucht. En een volgend jaar bleek, dat het resultaat weer tegenviel. Inspecteurs visiteerden scholen om de vorderingen te meten. Slechtpresterende scholen kregen als kenmerk het eikenblad toegekend. Dit, omdat groepen rupsen uit protest, omdat ze geen fatsoenlijk blad meer te eten kregen, protestprocessies hadden gehouden. En eikenbladscholen werden meedogenloos aan de wilgen gehangen.
Op vlinderbasisschool ‘Het Berkenblad’ heerste een gespannen sfeer. Inspectiebezoek! In groep acht zat meester de Groot zijn vleugels bijna op te vreten, zijn groep lag achter! Zijn rupsen hadden vandaag al uit moeten vliegen. Geroerd had hij ze gevraagd om in een mandje plaats te nemen. De inspecteur trad gewichtig binnen. Meester de Groot opende het raam van zijn klas op de twaalfde verdieping, nam het mandje, schudde het uit het raam, met tranen in de ogen leeg en zei: ‘KIJK, ZE VLIEGEN ! HEEFT U NU UW ZIN?!

P.S.
Ik hoop dat ze gelukkig geleefd hebben,

 



[1] Het lidwoord is bewust weggelaten.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Ode aan meneer Kip

-
Afbeelding
Ik breng hier een eerbetoon aan Leen Kip. Wie was Leen Kip? Laat ik hem hier aan de vergetelheid ontrukken. (Overigens; elke oud leerling van de Dacosta Kweekschool te Bloemendaal van mijn generatie, maar ook jongeren herinneren zich ‘meneer Kip). Meneer Kip gaf Nederlands en Wiskunde (rekendidactiek) Als hij voor wiskunde kwam, zei hij dat hij ook wat beunhaasde in taal, vice versa. Meneer Kip was briljant. Klein van stuk, de stropdas fout geknoopt, verward haar. Als je je de Amerikaanse detectiveserie Columbo (Peter Falk) nog herinnert, daar deed hij mij aan denken. Hij sliep vier uur per nacht. Dat kwam zo: in de liefde was hij even chaotisch als hij oogde, dus hij moest – om aan alimentatieplichten te voldoen – behoorlijk aan de bak en met correctie was dat intensief. Of hij ook lessen voorbereidde? Ik krijg de indruk van niet, want als hij het lokaal binnen kwam wierp hij een blik op het dictaat van iemand die dat al had klaarliggen, streek zich door het haar en stak van wal. Va...
Meer lezen

Open dag, ja leuk!!!

-
Afbeelding
‘Dat is toch leuk!’ wordt je vaak toegevoegd. Valt het je ook op hoe vaak derden beslissen wat jij eventueel leuk zou moeten vinden.’Leuk’ kan ook vervangen worden door lekker, mooi, vreselijk of een ander waardeoordeel. Als iemand helemaal weg is van een idee, is de neiging om dit ook voor anderen zo in te kleuren groot. Heel het politiek bedrijf stoelt erop. ‘Onze partij ziet echt hoe het in de samenleving moet'. Binnen de psychologie staat dit verschijnsel bekend als inclusief denken. Het leidt tot taferelen als in het T.V. programma ‘Groeten uit de rimboe’, waarin de inboorlingen het beste van het beste wat ze te bieden hebben aan hun westerse gasten voorzetten, die er vol afgrijzen naar kijken. Op macro niveau leidt het tot leiders die het adagium:   ‘Ik denk voor u allen’, hanteren. Ik kwam hierop toen ik in het winkelcentrum een oud collega ontmoette. We maakten een praatje, ik informeerde naar het wel en wee van school. Ze vertelde mij, dat de volgende dag op alle sch...
Meer lezen

Waarheid en werkelijkheid 2

-
DE HERSENEN VAN VROUWEN  ‘ Bij alle vergelijkingen die hij van groepen maakte heeft Broca de meeste informatie verzameld over de hersenen van vrouwen, in ieder geval meer dan van mannen. Men neemt namelijk aan dat die gemakkelijker verkrijgbaar was. Broca had niets tegen vrouwen’. [Dit is een interessante opmerking; vaak komt achter de opmerking ik heb niets tegen: ‘ ..., maar …’ ] ’Minderwaardige’  groepen zijn in de algemene theorie van het biologisch determinisme onderling verwisselbaar. Ze worden voortdurend naast elkaar geplaatst en elke kan de plaats innemen van elk van de andere. Men gaat er immers in het algemeen vanuit dat de samenleving de natuur volgt en dat de sociale klassen een weerspiegeling zijn van aangeboren waarden. Zo schreef de Duitse antropoloog E. Huschke in 1854: ’Negerhersenen hebben een soort ruggenmerg dat bij kinderen en vrouwen wordt aangetroffen en lijken bovendien op het type hersenen dat bij de hoger ontwikkelde apen wordt aangetroffen’ (in Mall...
Meer lezen