Goede reis.

Tom Elias, onderwijswoordvoerder namens de VVD, doet krachtige uitspraken in ‘Schooljournaal’ (12-02-2011) het magazine van CNV onderwijs. Hij beantwoordt een brief van Michael Rog, voorzitter van voornoemde club. Michael heeft veel kritiek op de aanstaande bezuinigingen die het passend onderwijs zullen treffen. Ik citeer Tom Elias:

1.    Voor mij staat vast dat niet met één op de vijf kinderen in het voortgezet onderwijs iets zodanig ernstig mis is, dat ze speciaal onderwijs of bijzondere begeleiding nodig hebben.

2.    Voor mij staat vast dat het belachelijk is wanneer een schoolteam bedenkt (en het gebeurt!) dat een kind vanwege adhd problemen hulp nodig heeft. Terwijl medici dit soort vaststellingen moeten doen.

3.    Voor mij staat helemaal vast dat een substantieel deel van de bezuinigingen op het passend onderwijs van €300 miljoen te  vinden valt door rigoureus te snijden in de bureaucratische rompslomp. Ik krijg van ouders veel te veel kastje-naar-de-muurverhalen over langs elkaar heen werkende adviseurs en beroerde organisatie.

4.    Voor mij staat ook vast dat te zware indicaties veel te vaak plaats vinden. Daarvan hoor ik te vaak verhalen van leraren in de scholen zelf, weliswaar achter de hand en schuchter verteld, want oh oh oh wat hebben we nog een hoop taboes in ons Nederlandse onderwijs, maar ik hóór ze wel.
Je ziet de parallel met de kapitein uit het brugverhaal: Voor mij staat vast dat er een brug is; ja, virtueel!

Na deze vaststellingen breekt de heer Elias een lans voor de minister:

“Volgens minister van Bijsterveldt zitten we met een stelsel voor passend onderwijs ‘dat ertoe uitnodigt zoveel mogelijk kinderen als hulpbehoevend te bestempelen, ook als dit niet in het belang van het kind is’.

Afgevaardigde Elias vervolgt met:

“Ik zou willen dat de onderwijswereld die kant van de medaille ook eens wat scherper in het vizier zou willen krijgen. Een land waar vanaf 2015 nog altijd hetzelfde bedrag als in 2005, namelijk, namelijk €1.200 miljoen beschikbaar blijft voor rugzakjes (speciale begeleiding van kinderen) is niet een asociaal land. Knelpunten in de bezuinigingen moeten we reëel bespreken. Maar wat mij betreft moeten onderwijsgevenden dan ook niet expres blind zijn voor een uit de hand gelopen stelsel.

Als (ex) onderwijsgevende voel ik mij niet gesteund door de heer Elias. Zijn vaststellingen verraden een puur neoliberale instelling, die niet gestoeld is op de realiteit. De fiere uitspraken dat een en ander niet voor hem vaststaat, wil nog niet zeggen dat het niet zo is. Want de vraag op grond waarvan hij die vaststellingen doet blijft onbeantwoord.

Zijn visie en die van de bewindslieden op onderwijs, doen vermoeden dat het uitgangspunt een virtueel beeld is van de werkelijkheid. In ieder geval is dit beeld niet conform de praktijkervaringen van hen die fysiek voor de klas staan. Maar dat schijnt geen gewicht in de schaal te leggen. Nooit een klas betreden te hebben en boute uitspraken doen over onderwijs schijnen hand in hand te gaan.
Voor mij staat vast dat Tom Elias niet gehinderd wordt door ook maar enige kennis van de onderwijspraktijk.

P.S.
Ik droomde dat ik wegenwachter was en bij Tom Elias was geroepen. Ik stapte uit mijn auto, wierp een blik onder zijn motorkap en sprak monter: 'Voor mij staat vast dat er niets met uw auto aan de hand is, Goede reis!