De PVLL



Ik ga een nieuwe politieke partij oprichten: de PVLL – Partij voor Leerlingen en Leraren. In de media word ik opgeroepen geen goedkope supermarkt kippen meer te kopen. Die zijn zo dieronvriendelijk opgefokt, dat de consumptie ervan niet verantwoord is. In veel te kleine hokken krijgen kuikens krachtvoer voorgeschoteld en ze hebben nauwelijks uitloopmogelijkheden. Terecht dat men pleit voor de scharrelkip. Trouwens, al ons vlees dient op diervriendelijke wijze geproduceerd te worden. De Partij voor de Dieren maakt zich hard om de belangen van weerloos slachtvee te behartigen.
Er wordt echter met geen woord gerept over een nog schrijnender misstand in onze natie. Elke ochtend reppen moeders zich met hun kroost naar verzamelstations om daar hun nakomeling af te leveren. Op een beperkte ruimte, plein genaamd, rennen ze rond, tot er een akoestisch signaal klinkt. De kinderen drommen samen voor een ingang en worden afgevoerd naar ruimten, waar ze aan een tafeltje plaats moeten nemen, soms meer dan dertig stuks! Een volwassene treedt binnen en begint de kinderen te onderwerpen aan leertaken. Op de computer houdt hij/zij de vorderingen nauwlettend in de gaten. Zorgvuldig wordt de leerinput gedoseerd om de gewenste groei te verkrijgen, meerdere keren wordt gemeten of alles nog volgens plan verloopt, in de directiekamer gonst het van de activiteiten, computerschermen laten spreadsheets, leerlingvolg- en leraarachtervolg systemen zien. Leraren spoeden zich, als de kinderen weg zijn naar de vergaderruimte om de productieprocessen op elkaar af te stemmen, en trendanalyses te maken. Een ouder die vraagt naar de voorgang van het kind krijgt een computeruitdraai en een toelichting of er al dan niet op koers wordt gelegen. Een extra attractie vormt het inspectiebezoek. Weken tevoren worden alle papieren op orde gebracht; de handelingsplannen, protocollen, volgsystemen, zorgdossiers, groepshandelingsplannen, neerslagen van functioneringsgesprekken, competentielijsten, persoonlijke ontwikkelingsplannen en wat verder nog ter tafel zal komen. Het moment supreme; de inspecteur betreedt het pand.

Als Elvis Presley in het gebouw was waar hij zou optreden, meldde de omroeper van dienst: “The King has entered the building". Dat gevoel bekruipt je als de inspectie inpandig is. De gewone leraar heeft daar weinig last van, want de inspecteur trekt zich met het MT – managementteam – terug in de commandocentrale om de boekhouding door te spitten. Aan het eind van het bezoek wordt een sprintje getrokken door de school. En dan volgt het grote wachten, de uitslag. Ai, tegenvallende rekenopbrengsten, dan maar het hele team op cursus. Ouders kunnen online de schoolscore zien. En net als bij het vergelijken van de prijzen van alle grootgrutters, wordt de school met de beste score gekozen.
Klinkt terecht het protest tegen de plofkip, bio-industrie en het kistkalf, waar blijft het verweer tegen de leerbatterij, de intensieve kindhouderij en de actie voor het scharrelkind en dito leraar met voldoende uitloop? Daarom, sluit de gelederen stemt PVLL! Geen mechanisch onderwijs, robotleraren, turfsmurven, spreadsheetfetisjisten en CITO-slavernij! Zet alle scharrelscholen online. Mijn volgende initiatief? De oprichting van actiegroep Wakker kind!
P.S.
In enkele delen van ons land zijn de volgende aandoeningen bij kinderen geconstateerd:
inspecteritis, GMZ (gekke managersziekte) IQ-koorts en CITO-griep.



Reacties

Populaire posts van deze blog

Ode aan meneer Kip

Open dag, ja leuk!!!

Waarheid en werkelijkheid 2